Ástandið í borgarstjórn

Ingibjörg Sólrún segir ástandið í stjórnsýslu Reykjavíkur vera hörmulegt. Það er kannski full mikið sagt, en eitthvað sérkennilegt er að gerast í málefnum Reykjavíkurborgar.

Það á ekki bara við í stjórnsýslunni eða meðal embættismanna borgarinnar. Það á sér líka stað meðal borgafulltrúana 15 í borgarstjórn.

Eitthvað sem ég held að hafa ekki gerst áður. Að minnsta kosti ekki um langt árabil. Margt af því ágæta fólki sem situr í borgarstjórn er ekki ánægt í vinnunni sinni. Talar jafnvel um að hverfa af vettvangi. Bæði fulltrúar í meiri-og minnihluta.

Nú er ég ekki að segja að þetta fólk hafi ekki hug á að sinna starfi sínum sem kjörnir fulltrúar. Heldur hitt að starfsandinn í borgarstjórn er ekki ásættanlegur fyrir það vinnuumhverfi sem fólk þarf að búa við til að geta sinnt sínu starfi.

Það verður eitthvað að gerast. Rúm tvö ár eru eftir af kjörtímabili borgarstjórnar. Ekki má kjósa aftur fyrr en þá og ástandið virðist ekki lagast.

Hvað það er sem er að, veit ég ekki. Skortur á trausti á milli manna, reiði, valdabarátta eða hvað annað sem kallar á óþægilegan starfsanda. Við borgarbúar þurfum á því að halda að þessir 15 einstaklingar taki höndum saman og komi málum í framkvæmd.

Engin tapar meiri á þessu ástandi er borgstjórn sjálf. Almenningur missir trú á henni og traust hennar má ekki minna vera.

Kannski er lausn að kalla á vinnustaðasálfræðing í borgarstjórn. Það gera fyrirtæki ef leysa þarf deilur eða annan vanda. Það er kannski eina leiðin til bjargar?