Anna Kristinsdóttir

Fyrsta vikan í nýja starfinu lofar góðu. Verkefnin mörg og tækifærin á sama hátt endalaus. Sýnist að næstu vikur muni fara í að kafa djúpt og taka inn óhemju mikið af upplýsingunum. Koma mér vel inn í öll mál. Ekkert nema spennandi tímar framundan.

Í dag verður síðan farið í gleðigönguna með yngsta syninum. Hann hefur haft gaman af því að taka þátt og finnst þetta hluti af sumrinu í borginni. Veit að þetta er hátíðisdagur homma og lesbía.

Hann er um margt sérstakur og hefur mikinn áhuga á trúmálum. Hvaða trú menn aðhyllist og þekkir kristnifræðina og barnabiblíuna vel.  Hvaðan sá áhugi kemur vitum við foreldrar hans ekki.

Í ágúst í fyrra spurði hann mig hvað Gay pride væri. Auglýsingar um gönguna voru í öllum fjölmiðlum og hann heyrði auglýsingarnar glymja í útvarpi. 

Ég útskýrði fyrir honum að sumir menn elskuðu menn og sumar konur elskuðu konur. Þetta fólk væri að halda upp á sinn gleðidag.

Hans fyrstu viðbrögð voru að spyrja mig"hvað segir guð um það". Mér fannst þetta skrítin spurning en sagði honum að sjálfsögðu elskaði guð alla, sama hvort menn elskuðu konur eða menn. Fleira þurfti ekki að segja við hann. Málið var skýrt í hans huga.

Af þessu gefnu er rétt að setja fram þá kröfu á gleðideginum að stjórnvöld komi á einni og sömu hjónabandslöggjöf í landinu. Sama hverjum menn velja að giftast.  Körlum eða konum.

Átti góða ferð á vestfirði í síðustu viku. Aðra ferðina á þessu sumri vestur á firði og nú voru suðurfirðirnir heimsóttir. Síðan var Flatey heimsótt á leið heim.

Höfðum aðsetur í veiðikofa við Flókalund og áttum þar góðan tíma. Þrír laxar og ein bleikja var það sem veiddist í þessari ferð þótt við héldum að við værum að á leið í bleikjuveiði. Eitthvað skrítið að gerast í ánum þessi  misserin. Menn segja að ætið í sjónum sé svo mikið og það sé ástæða fjölda laxa í ánum.

Litli vestfjarðarhringurinn var farinn. Heimsóttum Bíldudal. Þar var heimsótt safn Jóns Kr. Ólafssonar, Melódíur minninganna. Vorum leyst þar út með gjöfum í formi vínilplatna með Hauki Morteins. Ekki amalegt að fá slíkar gjafir.

Á Tálknafirði var farið í laugina. Hittum þar heimamann sem sagði að menn biðu spenntir eftir niðurstöðu um olíuhreinsunarstöð. Hann hefði sjálfur verið á móti í fyrstu en hefði snúist í afstöðu sinni.

Menn væri einfaldlega búnir að pakka niður í töskur og væru tilbúnir að fara í haust ef ekkert gerðist. Atvinnuástandið væri með þeim hætti.

Þó er atvinnuleysið minnst á Vestfjörðum. Meðalfjöldi atvinnulausra á Vestfjörðum var 18 í maí eða 0,5% af áætluðum mannafla á Vestfjörðum en var 0,6% í apríl. Á heimasíðu Verkalýðsfélags Vestfirðinga kemur fram að "Milli mánaða er breyting á atvinnuleysi lítil sem engin. Þetta er ólíkt því sem gjarnan gerist á vorin þegar árstíðabundin sveifla í efnahagslífinu veldur því að atvinnuástand batnar á þessum tíma. Á hitt ber að líta að atvinnuástandið hefur verið gott síðustu misseri og vart við því að búast að það batni í sumar og líklegt að það versni er kemur fram á haust. Dregið hefur úr fjölgun starfa og víða hefur verið tilkynnt um uppsagnir."

Nokkuð ljóst að annaðhvort er kreppan umtalaða að láta á sér kræla á landsbyggðinni líka eða að góðærið kom aldrei þangað. Eða kannski er þetta bara staðan á suðurfjörðunum.

Patreksfjörður var líka heimsóttur og byggðasafnið að Hnjóti. Byggðasafnið var ótrúlega fróðlegt og fengum við leiðsögn frá safnstjóranum á staðnum yfir hluta safnsins.

Á heimleiðinni var farið með Baldri í Flatey og gist þar í tvær nætur. Aldrei komið í Flatey áður. Kom skemmtilega á óvart. Hótelið yndislegt og maturinn allur matreiddur til frá grunni. Fiskur úr Breiðafirðinum stórkostlegur og súpurnar voru ótrúlega gómsætar.

Ekki í síðasta sinn sem þessi góði staður verður heimsóttur. Heyrðist varla nokkur krepputal þar.

Nú er bara að sjá hvert framhaldið verður í haust. Halda menn áfram um að tala um staðbundna kreppu á höfuðborgarsvæðinu eða færist hún víðar um landið.

Kannski er raunin bara sú að góðærið kom aldrei til sumra.

Nú er 14 daga sumarbúðadvöl framundan. Ekki þó hjá mér heldur hjá yngsta syninum. Hann er á leið í Reykjadal í dag, föstudag. Verður þar í heilar tvær vikur.

Þetta er sá tími ársins sem ég er næstum áhyggjulaus. Þegar hann er í Reykjadal. Veit að hann er í góðum höndum og skemmtir sér vel með góðum vinum.

Reyni því að nota þennan tíma í að njóta samvista við eiginmanninn og gera það sem okkur finnst  gaman. Að njóta landsins.

Þótt hann auðvitað sakni okkar foreldrana er það ekki alvarlegt. Sundferðir a.m.k. tvisvar á dag og trampólínhopp með góðum félögum yfirvinnur þann söknuð.

Næstu tvær vikur verða því að mestu blogglausar. Silungsveiði og ferðir um landið liggur fyrir á næstu dögum í annars afslöppuðu fríi.

Komin aftur í borgina fyrr en ætlað var. Þurfti á fund sem ekki var hægt að fresta og því var keyrt suður í morgun. Svona er þetta stundum. Ekki hægt að láta bíða eftir sér.

Ferðin vestur var bara yndisleg og mér tókst næstum að gera allt sem ætlað var. Þó ekki alveg allt.  Sumt bíður betri tíma.

Ég fór í afmælið í Súðavík. Tvisvar sinnum með hóp af "boðflennum". Þar var öllum tekið opnum örmum og allir skemmtu sér vel.  Afmælið sjálft var engu líkt og afmælisbarninu til mikils sóma. Bæði jólasveinninn og Eiríkur Fjalar voru mættir auk annarra minni spámanna. Einlægnin í fyrirrúmi og borð svignuðu af veitingum. Dansað fram yfir miðnætti.

Farið tvisvar í Bolungarvík. Ósvör og Finnbogi heimsótt. Mjölnir og bræðurnir þar líka. Hlaðborð í garðinum á Hóli og síðan kjötsúpa í seinni heimsókninni. Farið í sundlaugina og nýja rennibrautin prófuð.

Sjóstangaveiðin varð ekki í þetta skiptið, því miður. Veðrið hamlaði. Heimsóknir í Dýrafjörðin í staðinn og kaffi á Hótelinu á Þingeyri. Ættingjar heimsótti á sunnudag. Hrefnukjötið klikkaði ekki frekar en fyrri daginn. Bestu þökk fyrir.

Eftir stendur líka frábær matur í Tjöruhúsinu. Sá frábæri veitingastaður var heimsóttur tvisvar. Kolinn, steiktur í smjöri er betri en nokkuð annað. Plokkfiskurinn og skötuselurinn lítið síðri. Rabbabaragrautur með rjóma í eftirrétt. Fær bestu einkunn okkar allra sem í ferðinni voru.

Eitthvað skorti hinsvegar á matagerðina í Edinborgarhúsinu. Kokkurinn var víst í fríi þegar sá staður var heimsóttur en það gleymdist að láta okkur vita af því.  Við hinsvegar létum vita af óánægju okkar með veitingarnar.

Á leiðinni suður sáum við Örn á flugi. Langt síðan ég hef séð þá sjón. Hlýtur að boða gott.

Hef að minnsta kosti þá trú eftir góða ferð vestur. Að allt fari nú á réttan veg.

Helgin leið án þess að ég hafi haft tíma til þess að skoða póstinn, lesa fréttir eða blogga. Vonandi til marks um að ég get lifað góða daga án þess að komast í tölvu.

Hef reyndar haft það oftar og oftar á tilfinningunni að undanförnu að ég sé illa haldinn af tölvufíkn. Eða kannski fréttafíkn. Ég þarf helst að heyra fréttir oft á dag og án þeirra finnst mér eitthvað vanta.

Síðustu mánuðir hér við tölvuna hafa haft þessar hliðarverkanir í för með sér.

Veit að þetta er ekki gott og var því fegin í morgun þegar ég áttaði mig á því að ég hafði ekkert farið í tölvuna síðan á föstudag eða lesið blöðin. Helgin var einfaldlega allt of annasöm fyrir slíkt.

Á laugardag var verið allan daginn í laugardalnum í góðum hópi. Notið dagsins og fylgst með úr fjarlægð glæsilegum sigri í kvennaboltanum. Dagurinn endaði síðan í Hafnarfirði þar sem hlustað var á afmælistónleika MND félagsins.

Á sunnudag Viðey heimsótt í góðum félagskap og frábæru veðri. Farið með yngsta soninn og nýjan félaga hans í bíó í lok dags og síðan í heimsókn til nýja félagans á Álftanesið. Dýrmætt að eignast vini Þegar félagsfærnin er ekki mikil og slíku tekið opnum örmum.

Í dag tekur síðan síðan við undirbúningur vegna vestfjarðarferðar sem byrjar á miðvikudag.

Kannski ágætt þegar gúrkan fer að ná yfirhöndinni í fréttaflutningi og sumarið sýnir sínar bestu hliðar.