Sveitarstjórn eða þing

Prófið í stjórnsýsluréttinum var í gær. Er orðin uppfull af vitneskju um stjórnsýslulögin, upplýsingalögin og allt það sem kemur að stjórnsýslu ríkis og sveitarfélaga.

Verkefnin sem lögð voru fyrir voru ólík en öll nokkuð skemmtileg. Páll Hreinsson sem kenndi þennan áfanga er óhemju fróður og skemmtilegur kennari. Hafði gaman þegar hann afhjúpaði veika og vanhæfa stjórnsýsluna oft á tíðum.

Það sem kemur kannski mest á óvart er hvað stjórnsýsla sveitarfélaga er oft á brauðfótum og hvað vanhæfni kemur þar oft að.  Erfitt að taka mál fyrir í minni sveitarfélögum þar sem skyldleikinn er meiri og nándin mikil.

Ljóst að það er mikilvægt fyrir sveitarstjórnir að setja sér einhverskonar siðareglur þegar kemur að vinnubrögðum innan stjórnsýslunnar. Minnir að slík vinna sé nú þegar í gangi hjá Reykjavíkurborg og bíð spennt eftir að sjá útkomuna.

Annars hlustaði ég á röksemdarfærslu nýs félagsmálaráðherra í Kastljósinu í vikunni fyrir því að sveitarfélög ætti ekki að fá hlut í fjármagnstekjuskattinum. Áttaði mig ekki alveg á því hvert hún var að fara þegar hún fór að bera saman mismunandi meðaltal sem hvert sveitarfélag fengi.

Hlýtur að snúast um það að í sumum sveitarfélögum greiða fleiri fjármagnstekjuskatt en í öðrum. Ef slíkt á við verður það sveitarfélag af meiri útsvartekjum en önnur. Finnst þetta ekki sterk rök í málinu að allir fái ekki jafnt.

Held að það sé ekki sama úr hvaða umhverfi menn koma á þing hvaða skoðun þeir hafa á málinu. Þannig virðast fyrrverandi sveitarstjórnarmenn sem nú sitja á þingi hafa skilning á því að sveitarfélög þurfi hlutdeild í fjármagnstekjuskattinum. Þvert á allar flokkslínur.

Nú er bara að sjá að menn vinni þannig á þinginu en gleymi ekki uppruna sínum sem sveitarstjórnarmenn.